New Zealand, februari en maart 2017

"I want to travel as far as I can go.
I want to reach the joy that's in my soul
and change the limitations that I know
and feel my mind and spirit grow,
exist, to-be, and hear the truth inside of me."

NZ 1.
".......as far as I can go..." Ja, ver is het wel. We zijn
36 uur onderweg geweest, waarvan 23 uur vliegen en de rest van de tijd hebben we op het vliegveld in Singapore doorgebracht. Gelukkig hadden we een hotelkamer geboekt voor 8 uur dus konden we slapen. Daarna wat rond gelopen, de vlindertuin bezocht en een hapje gegeten. Zo kom je de tijd wel door. 's Avonds vlogen we door naar Christchurch, New Zealand.
In Christchurch hebben we weer een nacht in een hotel geslapen om pas de volgende dag de camper op te halen. Het hotel staat vlakbij een groot park, wat weer tegen het oude centrum van Christchurch aan ligt. In het park staan grote, oude bomen, afgewisseld met open grasvlaktes waar o.a. rugby en cricket gespeeld kan worden, waterpartijen, een botanische tuin en prachtige bloemperken. Een typisch Engels landschapspark. We zijn er doorheen gelopen om zo in het centrum te komen. Daar zijn nog veel sporen te vinden van de aardbevingen in 2010 en 2011. Veel oude gebouwen zijn toen ernstig beschadigd en er wordt nog steeds gerestaureerd.

Bij Apollo, het bedrijf waar de camperbus gehuurd was, was het druk met touristen die hun auto kwamen ophalen. Wij werden geholpen door een dame die ons in rap tempo vertelde wat we moesten weten. We konden haar New Zealand-Engels slecht volgen maar ze was niet van plan ons tegemoet te komen. We praten hier allemaal zo, was haar antwoord op onze vraag of ze duidelijker en langzamer kon praten. Zowel Jacques als ik raakten licht geïrriteerd. Dit hebben we op vorige reizen nooit mee gemaakt. Maar ja, uiteindelijk kregen we de sleutel en moesten we maar op het parkeerterrein onze auto zoeken a.h.v. het nummerbord.
Na wat zoeken vonden we, met hulp van een monteur van Apollo, de camper.
Een andere medewerker nam de tijd om ons uit te leggen hoe alles werkte en deed samen met Jacques de inspectie. Dit is best wel belangrijk, want niet alle kleine lakbeschadigingen etc. stonden op zijn papieren. Zo voorkom je dat je bij inlevering van de camper achteraf nog een rekening krijgt gepresenteerd voor schade die je niet hebt veroorzaakt.

En dan op weg. Eerst inkopen doen bij een grote supermarkt en daarna naar onze eerste bestemming gereden bij Windwhistle aan de rivier Rakaia. Een mooie plek voor onze eerste nacht. Vandaag (zaterdag) zijn we over de 'Inland Scenic Route' langs Lake Tekapo en Lake Pukaki naar Twizel gereden. De meren zijn prachtig! Turquoise water omringd door bergen met her en der nog wat sneeuw op de toppen. Zeer de moeite waard om langs te rijden.
De weg loopt langs de z.g. New Zealandse Alpen. Hoge bergen die overgaan in heuvels. Er is veel akkerbouw en veeteelt. Vooral schapen! New Zealand telt meer schapen dan inwoners. Wat ons opvalt is dat de boerenhuizen niet groot zijn. De meeste huizen, ook in de steden en dorpen, zijn bungalows. Ach ja er is ruimte genoeg. New Zealand is net zo groot als Groot Brittannië en er wonen maar 4.7 miljoen mensen. Een derde deel van het land bestaat uit Nationale Parken, reservaten, bergen en gletchers. Plaatsen waar je als vakantieganger je hart kunt ophalen.

In Twizel was de camping vol en zijn we doorgereden naar Omarama. We blijven hier 2 nachten en gaan morgen lopen langs de rivier waar de camping aan ligt. Het plan is om maandag door te rijden naar Oamaru aan de kust.
Het weer is prachtig. Zonnig of half bewolkt en overdag rond de 25 graden. Het is fijn om weer op reis te zijn.

Groet van ons beiden en fijn weekend voor jullie allen,
Henriette en Jacques.