NZ 3

NZ 3
Van Riverton naar Wanaka.
Maandag 13-02 zijn we uit Riverton vertrokken. We hebben daar 2 leuke dagen gehad en ondanks de harde wind toch een heerlijke wandeling kunnen maken langs de riviermonding en kust.
Op de camping stond in de recreatieruimte een oude piano en Jacques heeft daar enkele keren lekker op zitten spelen tot groot plezier van andere campinggasten die dit wel konden waarderen terwijl ze in de campingkeuken hun potje aan het koken waren. (arbeidsvitaminen). Er stond ook een oude pickup met een stapel 70ger jaren platen en daar werd ook veel gebruik van gemaakt.
Naast onze camper stond een klein tentje van een Duitse jongen. Hij was een week geleden begonnen aan Te Araroa Trail, een wandelpad van het zuidelijkste punt van het Zuider Eiland naar het noordelijkste punt van het Noorder Eiland, over een afstand van ruim 2000 km. Hij dacht er 4 á 5 maanden voor nodig te hebben. Een hele onderneming, want het is niet constant mooi weer, ook al is het zomer.
Wij hebben dat ook gemerkt op weg naar Milford Sound, het fjordengebied wat geheel natuurpark is en weinig toegankelijk. Vanaf Te Anau hebben we regen en nog eens regen gehad. Er valt hier aan de westkust in de bergen gemiddeld per jaar 5,5 meter, tegen 760 mm in NL. We zijn tot 30 km voor Milford gereden en hebben daar op een DOC camping ( een camping van Staatsbosbeheer) overnacht. Geen voorzieningen, geen piano, behalve toiletten en een open keuken waar mensen op hun eigen gaspitje kunnen koken. Gelukkig hebben wij alles in de auto, tot verwarming toe, want dat was wel nodig. Het was erg koud mede door de regen en de hoogte waarop de camping ligt. We waren omringd door hoge bergen met sneeuw op de toppen en hadden in bed net zoveel kleding aan als overdag.
De volgende ochtend hebben we besloten niet te gaan varen in de fjord (één van de must-do) omdat het regende en de bergen in de mist hingen.
Via Te Anau zijn we naar Queenstown gereden en de volgende dag door naar Wanaka aan een prachtig gletschermeer.
Queenstown is de stad waar veel mensen (adrenaline junkies met veel geld) naar toe gaan om allerlei uitdagende sporten te doen als raften op de Kawaraurivier, bungy jumping, cayoning, skydiving, paragliding, mountain biking, jet boat riding, etc. Aan ons zijn deze sporten niet meer besteed. Wij kiezen, gezien onze leeftijd en bijkomende lichamelijke ongemakken, voor een veiliger optie: wandelen.
We hebben wel een tijdje staan kijken bij het bungy jumpen, enerverend, én op de plek waar het ooit commercieel begonnen is: een ruim honderd jaar oude hangbrug, die niet meer voor verkeer werd gebruikt. Het was fascinerend te zien hoe verschillende mensen met die adrelanine omgingen. Eén meisje stond aangegord klaar op het platform en ondanks alle aanmoedigingen liet ze zich weer ontgorden. Of ze wat van haar 195$ (140€) heeft teruggekregen weet ik niet. Voor de mensen die iets minder durven was er een kabel gespannen, waarlangs je in vliegstand met gespreide armen in een rotvaart naar beneden kon storten.
Er was veel belangstelling, bussen met toeristen: Chinezen en Japanners stonden te dringen voor de beste foto shots en als je wel eens in China bent geweest, weet je dat dat met de nodige ellebogen gebeurt: "ikke ikke ikke en de rest kan stikken-mentaliteit".
Onderweg naar Wanaka ook nog even een bezoek gebracht aan Arrowtown, een voormalig goudzoekersstadje wat nu deels een 'living museum' is. We knapten wat af op de vele Chinese toeristen die er met bussen vol gedropt worden en vooral bezig zijn met het maken van selfies om daarna de juweliers te bezoeken om gouden sieraden en/of sieraden van jade te kopen. We zijn dus al vrij snel doorgereden.
Nu genieten we van het prachtige uitzicht vanaf de camping en gaan straks weer de wandelschoenen aan trekken voor een stevige hike.
hartelijke groet van ons beiden.

p.s. foto's uploaden naar het blog lukt vaak niet als de wifiverbinding slecht is, maar we blijven het proberen!