NZ8
Door: Jacques en Henriette
Blijf op de hoogte en volg Henriette
10 Maart 2017 | Nieuw Zeeland, Picton
NZ 8
Van zuid naar noord, 07-12 maart
Vanaf het moment dat we op weg gingen naar het Noorder Eiland is het weer
van slag. Dinsdag 7 maart zijn we met de ferry overgestoken, een vaartocht van 3 uur met miezerig weer. Jammer, want met zonnig weer had de overtocht mooie plaatjes opgeleverd.
Aangekomen in Wellington, de hoofdstad van NZ, was onze eerste rit naar het Te Papa museum. Maar........na ruim een half uur rondrijden op zoek naar een parkeerplaats waar je een ruim 7 m lange auto kunt parkeren, hebben we besloten om door te rijden in de richting van Napier aan de oostkust. Een rit van 300 km.
Na 150 km zijn we gestopt en hebben in een kleine plaats op een parkeerplaats annex camping overnacht in de stromende regen.
De volgende dag opnieuw bewolkt en miezerig. Napier is een stad die bij een aardbeving in 1931 verwoest is en daarna weer opgebouwd, grotendeels in "art deco" stijl, bijzonder om te zien.
Je merkt aan alles grote vulkanische activiteit in deze streek rond Rotorua. Gisteren waren we in een dorp van de Maori's, Whakarewarewa, (dit is een afkorting want de naam is wel 3x zolang) waar juist alles draaide om de "hotpools", geysers, "mudpools" en "fumerolles" , ze worden gebruikt om eten in de koken, een bad te nemen, een huis te verwarmen, babyluiers te ontsmetten, medicinale toepassingen tegen rheuma, artritis, huidverzorging etc.
Overal hing een zwavelachtige geur, de geysers spoten om de zoveel tijd 20-30 meter de lucht in.
We werden verwelkomd met een traditionele haka, er werd gezongen en er waren poi dansen.
Het weer is nog steeds behoorlijk van slag. Vannacht en vandaag heeft het veel en hard geregend. Het jaarlijkse "lakesite" concert in de openlucht van het Auckland symphonie orkest is naar binnen verplaatst, we hopen er vanavond naar toe te gaan.
Morgen, zondag, reizen we door en gaan in Katikati langs bij een oud collega van Henriette, ze werkte ook bij Barthimeus in Almen en ze woonde inderijd op dezelfde galerij als wij in Zutphen. Elleke is er geboren. In de 70ger jaren is ze met haar man Gerrit naar NZ geëmigreerd, en begonnen ze een bedrijf dat bijenvolken verhuurde aan tuinders. Of ze dat nog steeds doen weten we niet. Wat ons wel opviel, is, dat de kiwi's die je hier koopt niet van NZ zijn, maar geïmporteerd uit China (waar ze oorspronkelijk vandaan komen) en Italië. Hoezo kiwi's uit NZ?? We hebben haar een keer op een reunie ontmoet in NL en er was mailcontact. Wel gescheiden met kinderen hier, dus de keus is om toch hier in NZ te blijven.
Zelfs hier op de camping zijn hotpools, 3 stuks, watertemperatuur plm 40gr C. Je kunt ook bij de receptie een schep lenen en daarmee graaf je op het strand van het meer een kuil, dat zich dan weer vult met warm vulcanisch water, ook een hotpool. Van de regen in een vulkanische drup. We moeten de dag door zien te komen want het regent nog steeds pijpestelen. Past een beetje bij het sombere bericht dat onze buurman Jaap Kool gisteren op 88 jarige leeftijd is overleden. R.I.P. Hij is op weg gegaan naar Judy. Goede reis Jaap, we missen een fijne markante buurman.
Voor jullie het allerbeste, veel groeten en liefs, en tot een volgende keer.
Jacques en Henriette.
Van zuid naar noord, 07-12 maart
Vanaf het moment dat we op weg gingen naar het Noorder Eiland is het weer
van slag. Dinsdag 7 maart zijn we met de ferry overgestoken, een vaartocht van 3 uur met miezerig weer. Jammer, want met zonnig weer had de overtocht mooie plaatjes opgeleverd.
Aangekomen in Wellington, de hoofdstad van NZ, was onze eerste rit naar het Te Papa museum. Maar........na ruim een half uur rondrijden op zoek naar een parkeerplaats waar je een ruim 7 m lange auto kunt parkeren, hebben we besloten om door te rijden in de richting van Napier aan de oostkust. Een rit van 300 km.
Na 150 km zijn we gestopt en hebben in een kleine plaats op een parkeerplaats annex camping overnacht in de stromende regen.
De volgende dag opnieuw bewolkt en miezerig. Napier is een stad die bij een aardbeving in 1931 verwoest is en daarna weer opgebouwd, grotendeels in "art deco" stijl, bijzonder om te zien.
Je merkt aan alles grote vulkanische activiteit in deze streek rond Rotorua. Gisteren waren we in een dorp van de Maori's, Whakarewarewa, (dit is een afkorting want de naam is wel 3x zolang) waar juist alles draaide om de "hotpools", geysers, "mudpools" en "fumerolles" , ze worden gebruikt om eten in de koken, een bad te nemen, een huis te verwarmen, babyluiers te ontsmetten, medicinale toepassingen tegen rheuma, artritis, huidverzorging etc.
Overal hing een zwavelachtige geur, de geysers spoten om de zoveel tijd 20-30 meter de lucht in.
We werden verwelkomd met een traditionele haka, er werd gezongen en er waren poi dansen.
Het weer is nog steeds behoorlijk van slag. Vannacht en vandaag heeft het veel en hard geregend. Het jaarlijkse "lakesite" concert in de openlucht van het Auckland symphonie orkest is naar binnen verplaatst, we hopen er vanavond naar toe te gaan.
Morgen, zondag, reizen we door en gaan in Katikati langs bij een oud collega van Henriette, ze werkte ook bij Barthimeus in Almen en ze woonde inderijd op dezelfde galerij als wij in Zutphen. Elleke is er geboren. In de 70ger jaren is ze met haar man Gerrit naar NZ geëmigreerd, en begonnen ze een bedrijf dat bijenvolken verhuurde aan tuinders. Of ze dat nog steeds doen weten we niet. Wat ons wel opviel, is, dat de kiwi's die je hier koopt niet van NZ zijn, maar geïmporteerd uit China (waar ze oorspronkelijk vandaan komen) en Italië. Hoezo kiwi's uit NZ?? We hebben haar een keer op een reunie ontmoet in NL en er was mailcontact. Wel gescheiden met kinderen hier, dus de keus is om toch hier in NZ te blijven.
Zelfs hier op de camping zijn hotpools, 3 stuks, watertemperatuur plm 40gr C. Je kunt ook bij de receptie een schep lenen en daarmee graaf je op het strand van het meer een kuil, dat zich dan weer vult met warm vulcanisch water, ook een hotpool. Van de regen in een vulkanische drup. We moeten de dag door zien te komen want het regent nog steeds pijpestelen. Past een beetje bij het sombere bericht dat onze buurman Jaap Kool gisteren op 88 jarige leeftijd is overleden. R.I.P. Hij is op weg gegaan naar Judy. Goede reis Jaap, we missen een fijne markante buurman.
Voor jullie het allerbeste, veel groeten en liefs, en tot een volgende keer.
Jacques en Henriette.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
