NZ 7

NZ7
Wat kom je zoal tegen in NZ, een bloemlezing dl 2.
- aansluitend bij mijn laatste opmerking over de "Fox Glazier Helicopter Highway": een zelfde soort verschijnsel langs de kust van het Abel Tasman Nat Park. Waar veel wandelaars en trackers lopen te genieten van de wereldberoemde Abel Tasman track, scheuren elke dag tientallen watertaxi's om de vele wandelaars te bedienen, door ze op te halen of te brengen, om ze ergens op een strandje weer af te zetten. De particuliere watertaxi's zijn in de loop van de jaren steeds groter geworden, de motoren steeds zwaarder. Er is dus sprake van een behoorlijke "stilte-vervuiling" op deze Tasman track, die pal langs zee, inhammen en stranden loopt. Tel daar bij op de geluidsvervuiling van de waterscooters en je weet dat het met de rust gedaan is. Geen zeehonden en/of dolfijnen gezien.
- Bijna elk kruispunt of splitsing wordt gebruikt om "donuts" te draaien, met gierende, rokende banden rondjes draaien om de lengte as van je auto, hetzelfde wat Max Verstappen doet als hij een demonstratie geeft op een van zijn fan-dagen. De sporen zijn op kruispunten, splitsingen of parkeerplaatsen te zien. Zelfs openbare campings van de DOC worden ervoor gebruikt.
- Bijna elke plaats, elk dorp, zelfs elk kruispunt kent zijn zondagmarkt, een alternatieve markt voor iedereen die wat te bieden heeft: bouw je steelgitaren en je bespeelt ze ook nog, je kweekt zeldzame inlandse plantjes, je breidt mutsen en shawls van merino of possum, je hebt een grote verzameling oud handgereedschap, je kan goed hotdogs maken, je bent een goede imitatie van Neil Young, zowel in uiterlijk als je stemgeluid en gitaarspel, je kunt goed jongleren, je maakt sieraden, je bespeelt klankschalen, je verkoopt fietsen, honing, zelfgeteelde groenten en fruit, boeken, vlees en kaas..........jammer dat mijn camera in de auto was achtergebleven, het was een kleurrijk geheel.
- We zijn uiteindelijk aangekomen in Picton, voor de oversteek naar het noord eiland. Dinsdag as is het zover. Het gebied waar we nu een aantal dagen hebben rondgereisd, heeft ons hart gestolen: de Malborough Sounds, een fjordengebied aan de noordkant, prachtige vergezichten, een ongekend meerdaags wandelpad, The Queen Charlotte Track, schitterende baaien, mooie jachthavens en ankergebieden, een gebied waar iedere watersporter van zou gaan watertanden, een getijdegebied waar bij eb veel steltlopers op zoek gaan naar voedsel, de waddenzee van NZ. Veel teelt van schaaldieren, zoals mosselen en st. jacobsschelpen, (scallops), baaien met kleine strandjes en terrasjes, boeien om aan te meren, een postboot die een dienstregeling er op na houdt, je kunt een dag meevaren, er waren mensen die 's nachts het klappen van orka's hebben gehoord, grote stingrays, stekelroggen van de soort die onze "vriend" The Crocodile Hunter uit Australië, Steve Irwin geloof ik, het leven heeft gekost omdat ie ook daar zijn handen niet vanaf kon houden. Ken een verhaal van een Nederlandse sportvisser die in stekelrog had gevangen aan het strand, de rog zwiepte met zijn staart, stekel door zijn laars en zo vergiftigd naar het ziekenhuis.
- Tot een volgend verslag, veel groeten voor ieder, dank voor de reacties. Jacques en Henriette.